Η θεωρητική ύπαρξη των ‘μαύρων τρυπών’ αποδείχτηκε το 1915 από τη Θεωρία της Σχετικότητας του Albert Einstein και κατόπιν επιβεβαιώθηκε από αστρονομικές παρατηρήσεις.

Ο όρος όμως ‘μαύρη τρύπα’ εισήχθη από τον αμερικανό αστρονόμο John Wheeler το 1967.

‘Μαύρη τρύπα’ είναι η περιοχή του διαστήματος όπου κάποτε υπήρχε πυρήνας ενός τεράστιου άστρου. Με τη πάροδο πάρα πολλών χρόνων, το άστρο αυτό έχασε την συνοχή του και η ύλη του συμπιέστηκε υπέρμετρα υπό την ίδια του την βαρύτητα. Μία ‘μαύρη τρύπα’ δηλαδή είναι μία σφαιρική υλική υπόσταση ή διαφορετικά ένα ουράνιο σώμα με τεράστια βαρυτική έλξη.

Αυτή η μεγάλη βαρυτική έλξη οφείλεται στο ότι υπάρχει συγκεντρωμένη πολύ μεγάλη μάζα σε σχετικά μικρό όγκο.

Έτσι, αφού η βαρύτητα τους είναι τεράστια, οτιδήποτε εισέλθει σε αυτή, δεν μπορεί να ξεφύγει (‘καταπίνει’ ότι βρεθεί στο πέρασμα της). Σε τέτοιο βαθμό είναι το μέγεθος αυτής της βαρύτητας, που ‘απορροφά’ ακόμα και το φώς. Για αυτό τον λόγο δεν φαίνονται, ή αλλιώς φαίνονται μαύρες.

Για να καταλάβουμε το βαθμό συμπίεσης της ύλης στις ‘μαύρες τρύπες’, πρέπει να αναφέρουμε ότι, εάν η μάζα της Γης μετατρεπόταν σε ‘μαύρη τρύπα’, θα είχε το μέγεθος ενός κερασιού.

[ Πηγή : http://coolweb.gr ]

Untitled