Αεροσκάφος: Το κατασκοπευτικό αεροσκάφος SR-71

Κατά τον Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης, οι ΗΠΑ θέλησαν να αποκτήσουν ένα κατασκοπευτικό αεροσκάφος που θα υπηρετούσε τις μυστικές υπηρεσίες και το οποίο θα ήταν ‘αόρατο’ στα εχθρικά ραντάρ, αλλά και πολύ γρήγορο. Μέχρι εκείνη την στιγμή καμία τεχνολογία δεν μπορούσε να εφαρμοστεί για το νέο επιχείρημα και έτσι όλα έπρεπε να επινοηθούν.

Έτσι το αιτήματα από το Πεντάγωνο ήταν να δημιουργηθεί ένα αεροπλάνο που η ταχύτητα του να ξεπερνά τα 2000 μίλια ανά ώρα. Τότε οι επιστήμονες έπρεπα να εφεύρουν υλικά για την κατασκευή του εξωτερικού μέρους του αεροσκάφους που να αντέχουν τις πολύ ψηλές θερμοκρασίες, αφού σε τέτοιες ταχύτητες τα συμβατικά υλικά θα έλειωναν. Μόνο κράματα τιτανίου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, τα οποία είναι ανθεκτικά, ελαφρά και αντέχουν τις ψηλές θερμοκρασίες. Επίσης η βαφή του αεροσκάφους επιλέχθηκε να είναι μαύρη γιατί αυτό το χρώμα διαχέει την θερμότητα καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο χρώμα ώστε η θερμοκρασία στο σώμα του αεροσκάφους να είναι όσο το δυνατό πιο ομοιόμορφη και να μην υπάρχουν σημεία που η θερμοκρασία να αναπτύσσετε υπερβολικά.

Παράλληλα ο σχεδιασμός του είναι τέτοιος ώστε να απορροφούνται τα σήματα από τα εχθρικά ραντάρ και να μην τους αφήνει κάποιο ίχνος για εντοπισμό.

Η πρώτη του πτήση πραγματοποιήθηκε το 1964 και τέθηκε σε υπηρεσία δύο χρόνια αργότερα. Οι έλεγχοι πραγματοποιήθηκαν σε στιγμές και μέρη όπου δεν υπήρχε λήψη οπτικού υλικού από τους σοβιετικούς δορυφόρους και έτσι να μείνει το πρόγραμμα μυστικό.

Μπορούσε να πετάξει με ταχύτητα πέραν των 3.3 Mach (1 Mach= ταχύτητα ήχου) σε ύψος 24 χιλιομέτρων και για αυτό δεν μπορούσε ούτε να ανιχνευτεί, ούτε και να πληγεί. Παραμένει ακόμα και σήμερα το ταχύτερο επανδρωμένο αεροσκάφος αλλά και αυτό που πέταξε ψηλότερα. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1990.

Χαρακτηριστικά και προδιαγραφές